مشاور جوان

ضبط کردن داستان های افراد مورد علاقه و خانواده تان باعث خواهد شد که در جمع های خانوادگی آینده تان، به این داستان ها دسترسی داشته باشید.

خوشبختانه، امروزه به دلیل دسترسی به تکنولوژی سطح بالا (و تکنولوژی سطح پایین)، راحت تر از هر زمان دیگری می توان داستانهای شخصی را ضبط کرد.
بخش یک – اصول ضبط DIY

1? در یک مکانی ضبط کنید که صداها واضح باشند.

وجود داشتن یک صدای خوب در موارد ضبط شده تان اهمیت زیادی دارد.

سعی کنید از یک ضبط کننده دیجیتالی داری کیفیت خوب، یک میکروفون جانبی که به کامپیوتر شما وصل شده است، یا یک برنامه ضبط موجود در گوشی هوشمند خودتان استفاده کنید و راهنماهای زیر را مد نظر قرار دهید:

    تا حد ممکن میکروفون را در نزدیکی فرد داستان گو قرار دهید. در صورتیکه خودتان حضور داشته باشید و فقط یک میکروفون موجود باشد، آن را مابین خودتان قرار دهید. حتما به سمت میکروفون صحبت کنید.

    یک مکانی در داخل خانه تان انتخاب کنید که کاملا ساکت باشد. صداهای پس زمینه ای، همانند صداهای مربوط به هواپیماها و صداهای مربوط به ساخت و سازها به راحتی توسط میکروفون ها ثبت می شوند.

    از ضبط کردن در مکان هایی که فاقد روکش و دارای سطح سخت (همانند سنگفرش) هستند، همانند اتاق های خالی، آشپزخانه ها، حمام ها و سایر مکان ها مشابه خودداری کنید.
    این مکان ها می توانند اکو یا پژواک قابل توجهی را در فیلم ضبط شده تان ایجاد کنند. اثاث نرم، فرش ها، پتوها و کاورهای دیوار می توانند به شما کمک کنند تا یک ضبط باکیفیتی داشته باشید.

2? در ثبت یا ضبط های ویدئوی، حتما تصویر خوبی داشته باشید.

ضبط های ویدئویی مربوط به داستان های خانوادگی چالش های مخصوص به خودشان را دارند. به منظور داشتن یک ضبط ویدئویی که دارای ویژگی هایی خوبی باشد، باید موارد زیر را رعایت کنید:

    باید صورت و بالا تنه فرد داستان گو در وسط صفحه قرار داده شود. شما نباید فقط از سر افراد فیلم برداری کنید.
    از یک سه پایه استفاده کنید یا دوربین خودتان را بر روی یک ستون محکمی قرار دهید تا قاب فیلم ثابت بماند.
    در حین فیلم برداری می توانید از نورپردازی هم استفاده کنید. هیچ وقت نباید از فلوروسنت های زننده و فضاهای بیرون از خانه استفاده کنید.
    یک نور ملایمی را در جلوی فرد داستان گو قرار دهید تا سایه های موجود به صورت کامل از بین بروند.

3? یک ضبط آزمایشی سریعی داشته باشید.

هیچ چیزی بدتر از آن نیست که برای مشخص کردن موارد نامناسب و غیر کارا، یک ضبط یک ساعته داشته باشید.

به منظور اجتناب از این مورد، فقط به مدت 10 ثانیه فیلم برداری کنید تا بتوانید ابزارهای ضبط خودتان را آزمایش کنید.

در صورتیکه صدای فرد داستان گو خیلی بلند باشد، میکروفون را از این فرد دورتر کنید؛ همچنین در صورتیکه صدای فرد داستان گو خیلی کم باشد، می توانید میکروفون را به این فرد نزدیک تر کنید.

در صورتیکه پارازیت وجود داشت باشد، می توانید جاهای مختلف را امتحان کنید یا اینکه ابزارهای ایجاد کننده این پارازیت ها را خاموش کنید.

در صورتیکه بر روی صورت فرد داستان گو یک سری سایه های مزاحمی وجود داشته باشند یا این فرد در ضبط ویدئوی بیش از حد خشن به نظر برسد، باید روشنایی خودتان را تعدیل کنید یا یک نقطه متفاوتی را پیدا کنید.

4? در صورت امکان، داستان ها را از منابع اصلی دریافت کنید.

بهترین حالت ممکن عبارت از این است که داستان ها را از افرادی دریافت کنید که به طور مستقیم آن را تجربه کرده اند.

داستان های تعریف شده توسط این افراد در مورد رویدادهای مختلف قابل اطمینان تر خواهد بود، زیرا هیچ یک از داستان های آنها تحت تاثیر شایعات یا گزارشات دست دوم قرار نمی گیرند.

این قاعده هم یک سری استثنائاتی دارد، بنابراین باید بر مبنای تشخیص خودتان عمل کنید؛ فقط خود شما از زندگی تان مطلع هستید.

5? تا جایی که می توانید، یک فضای راحتی را برای اعضای خانواده تان ایجاد کنید.

اکثر اعضای خانواده تمایل خواهند داشت که در این ضبط مشارکت کنند، بنابراین در نتیجه مشارکت آنها می توانید یک ضبط خوبی داشته باشید.

با این وجود، ممکن است در برخی مواقع برای متقاعد کردن کودکان و افراد مسن مشکل داشته باشید.

قبل از شروع کار، از طریق ایجاد یک فضای راحت برای هر فرد سعی کنید که شرایط مناسبی را برای ضبط ایجاد کنید. یک سری نکاتی که باید مورد توجه قرار بدهید، عبارتند از:

    باید فرد داستان گوینده را مطلع کنید که ضبط شروع می شود؛ همچنین قبل از شروع ضبط باید رضایت این فرد را به دست آورده باشید.
    یک مدت زمان محدودی را در اختیار فرد داستان گو قرار دهید تا وی مطلع باشد که در چه زمانی فرصتش تمام خواهد شد.
    ·         فرد داستان گو باید در یک مکان راحتی بنشیند یا بایستد. در صورت نیاز یک بالشت یا پتو را در اختیارش قرار دهید.
    در صورتیکه داستان بیان شده طولانی باشد، می توانید یک سری وقفه ها یا مکث هایی را ایجاد کنید.

6? به منظور دریافت پاسخ های شخصی، یک سری سوالات بدون پایانی را بپرسید.

برای شروع داستان گویی می توانید بگوید که “مادر بزرگ، در رابطه با جنگ برای ما صحبت کنید.”

به منظور ادامه دادن مصاحبه، سعی کنید که سوالات بدون پایان زیادی را بپرسید و سعی نکنید که سوالات توصیفی یا عملی بپرسید.

این کار کمک خواهد کرد که فرد داستان گو تفکرات خودش را بررسی کند و حتی ممکن است که نتیجه گیری های جدیدی به دست بیاورد. یک سری از سوالاتی که می توانید بپرسید، عبارتند از:

    این مورد منجر به ایجاد چه نوع احساسی در شما شد؟
    در آن زمان چه تفکری داشتید؟
    رابطه شما با این فرد به چه صورتی بوده است؟

    نظر شما در مورد وضعیت فعلی چیست؟

بخش دو – انتخاب گزینه های ضبط

1? سعی کنید که از یک ضبط کننده صوتی دیجیتالی استفاده کنید.

یکی از گزینه های مربوط به ضبط داستان های خانوادگی، عبارت از  ضبط کننده صوتی دیجیتالی می باشد.

با استفاده از این ابزارهای پرتابل می توانید فایل های صوتی را ضبط کنید و آنها را به کامپیوتر خودتان انتقال دهید.

همچنین می توانید از ضبط کننده های نواری استفاده کنید؛ استفاده از این ضبط کننده های برای افراد مسن خانواده راحت تر می باشد.

منبع : داستان خانواده