مدیریت استرس حوادث بحرانی

مدیریت استرس حوادث بحرانی (CISM)، یک نوعی از اقدامات مربوط به مواقع بحرانی است که برای حمایت از شخصی طراحی شده است که حوادث آسیب زا را تجربه می کند.

مدیریت استرس حوادث بحرانی شامل مولفه های و واکنش های مناسب برای مواقع و شرایط بحرانی است و در طی آن مراحل مختلف یک موقعیت بحرانی مورد شناسایی واقع می شوند.

این روش می تواند توسط افراد، خانواده ها، گروه ها، سازمان ها و انجمن ها به کار گرفته شود.

هر چند که برخی از تحقیقات نشان داده اند که CISM یک روش غیر کارا و حتی خطرناک می باشد.

ولی طرفداران CISM استدلال می کنند در زمانی که از این روش به صورت مناسب استفاده شود.

مداخلات و اقدامات صورت گرفته منجر به حمایت از فرد در مواقع بحرانی می شود.

 

مدیریت استرس حوادث بحرانی به چه نحوی کار می کند؟

مدیریت استرس مربوط به حوادث آسیب زا، یک سیستم از اقدامات بحرانی هستند که منجر به ممانعت از آسیب های روان شناختی مربوط به حوادث غیر معمول و استرس زا می شود و همچنین از آن به عنوان حوادث بحرانی یاد می شود.

هدف از مدیریت استرس در حوادث بحرانی حمایت از افرادی است که تمایل دارند تا در معرض آسیب قرار گیرند و همچنین کسانی است که یک حادثه آسیب زای شدیدی را تجربه کرده است.

بر اساس عقیده یکی از توسعه دهندگان این روش، دکتر جفری میشل[1]، مدیریت استرس حوادث بحرانی در یک نوع روان درمانی نمی باشد.
دستاورد سیستم حمایتی

این یک سیستم حمایتی است که منجر به موارد زیر می گردد:

    تاثیر مربوط به حادثه آسیب زا را کاهش می دهد
    واکنش غریزی مربوط به حادثه را به صورت عادی و قانونی در می آورد.
    فرآیند بهبود طبیعی را تقویت می کند
    مهارت های عملکردی انعطاف پذیر فرد و / یا گروه را به حالت اول بر می گرداند
    نیاز به خدمات یا درمان های حمایتی بعدی را شناسایی می کند

مدیریت استرس در حوادث بحرانی که در برخی موارد به صورت کمک های اولیه مشاوره خانواده مورد اشاره قرار می گیرد، می تواند برای شناسایی دامنه وسیعی از حوادث بحرانی به کار گرفته شود.

حوادث بحران زا به صورت حوادثی تعریف می شوند که امنیت فیزیکی و روانی را تهدید می کنند و یا حوادثی که منجر به آسیب های فیزیکی و یا روان شناختی می شوند.
مثال های مدیریت استرس در حوادث بحرانی

برخی از مثال ها در این رابطه عبارتند از:

    مرگ، یا خطر مرگ در هنگام انجام وظیفه و کار
    پرتاب کردن چیزی در محیط کار
    وضعیت مربوط به گروگان گیری
    حملات تروریستی
    ایجاد شکاف در نتیجه زمین لرزه یا بلایای طبیعی
    بلایای طبیعی

مولفه های مدیریت استرس در حوادث بحرانی

مدیریت استرس حوادث بحرانی دارای چندین مولفه است که می تواند قبل از، در حین و یا بعد از یک بحران مورد استفاده قرار گیرد.

این مولفه ها شامل موارد زیادی هستند و برخی از آنها عبارتند از:

    آمادگی قبل از بحران: این مولفه شامل رویه های مفیدی است که مدیریت استرس، آموزش بحران و برنامه ریزی بحران را تقویت می کند.
    آمادگی قبل از بحران: این مولفه شامل یک فرآیند حمایتی است که مدیریت استرس، آموزش بحران و برنامه بحران را تقویت می کند.

انجمن حمایت کننده از برنامه ها:

    در اغلب موارد به عنوان جلسات شهری مورد اشاره قرار می گیرد و این برنامه ها با فراهم آوردن فرصت های ایجاد شده برای بحث و انجام اقدامات لازم در مراحل مختلف حوادث و بلایا، از سازمان ها، مدارس، و انجمن ها حمایت می کند.
    کسب اطلاعات در مورد استرس مربوط به حوادث بحرانی (CISD): CISD یکی از مهمترین مولفه های مربوط به سیستم اقدامات بحرانی CISM است.
    به دلیل اینکه مدیریت استرس حوادث بحرانی در نتیجه توسعه تکنیک های CISD ایجاد شده اند، برخی مواقع این دو عبارت با یکدیگر اشتباه گرفته می شوند.
    CISD ابزاری نیست که به عنوان اقدام قانونی و متعارف مورد استفاده قرار گیرد.
    ولی در عوض، تکنیک مدیریت استرس حوادث بحرانی برای استفاده در گروه های کوچک کاربرد دارد.
    این اقدام هفت مرحله ای تلاش دارد تا استرس آسیب زا را کاهش دهد، نیاز به درمان سلامت ذهنی بعدی را تعیین کند و منجر به ایجاد حس تمام شدن روان شناختی یک حادثه شود و آثار روان شناختی آن را از بین ببرد.

تحریک به مبارزه:

    یک تکنیک سه مرحله ای و شبیه CISD است که یک اقدام گروهی می باشد، ولی ماهیتا سریع تر از آن صورت می گیرد.
    تحریک به مبارزه در چند ساعت اولیه بعد از اتفاق افتادن حادثه صورت می گیرد و شامل گروه های بحث محرمانه و سرّی است که ثبات را تقویت می کند و از استرس آسیب زا ممانعت بعمل می آورد.
    سایر اقدامات بحرانی:
    دیگر مولفه های مدیریت استرس حوادث بحرانی شامل مشاوره مربوط به کلیه موارد بحرانی، اقدامات بحرانی برای خانواده ها و مراقبت ها و اقدامات بعد از حادثه می باشد.

تاریخچه مدیریت استرس حوادث بحرانی

مدیریت استرس حادثه بحرانی ریشه در نظریه اقدامات بحرانی، درمان گروهی و انجمن روان شناسی دارد.

در سال 1970 نظریه پردازانی از قبیل اریک لیندمن، ایروین یالوم، و جرالد کاپلان[2]، مبنا و اساسی را برای توسعه دهندگان CISM، جفری تی. میشل و جئورج اس. اورلی [3] ایجاد کردند.

در طول دهه 1980، میشل و اورلی به صورت رسمی اطلاعات استرس مربوط به حادثه بحرانی را به عنوان بخشی از سیستم مدیریت استرس حادثه بحرانی  در نظر گرفتند که مربوط به مداخلات بحرانی می باشد.

این رشته با ایجاد سازمان استرس حادثه بحرانی آمریکا در سال 1989 توسعه یافت و بعدا اسم آن در سال 1991 به سازمان استرس آسیب بحران بین المللی تبدیل شد.

در سال 1997، میشل و اورلی به صورت کامل، تکنیک های مداخلات بحرانی را با سیستم کلی که ما CISM می نامیم، ادغام کرد.

هر چند که بحث و جدل های زیادی در مورد استفاده از CISM و کارایی آن وجود دارد، ولی در شرایط فعلی، معمولا برای اقدامات بحرانی مورد استفاده قرار می گیرد.

منبع : مدیریت استرس


سکس تلفنی

سکس تلفنی ارضا شدن به شکل غیر معمولی به واسطه تحریک شدن از طریق مجازی امکان دارد .

که توسط عکس ، فیلم و یا حتی از راه تلفن.

و انجام دادن سکس خیالی در ذهن ، خود ارضاعی می گویند.
سکس خیالی و تلفنی

یکی از آشکارترین مشکل های جوانان مخصوصاً در ایران.

به دلیل احتیاج میل جنسی و نبود دسترسی به جنس مخالف .

برای ارضا شدن این غریزه خود ارضائی می باشد.

و برای لذت بردن و امنیت خاطر و همینطور  آماده بودن شرایط.

و آسان بودن انجام دادن این عمل که اعتیاد پیدا کردن آن بسیار افزایش پیدا کرده است.

و ترک کردن آن بسیار دشوار می باشد.

سکس تلفنی
سکس و  تحولات هورمونی

    دختران و پسران با بلوغ دچار تحولات هورمونی و جسمانی خواهند شد .
    و در دوره‌ای قرار خواهند گرفت که احتیاج های جنسی آنها افزایش پیدا خواهد کرد .
    و شیوه ای برای ارضا شدن ندارند و امکان دارد به سوی خود ارضایی بروند.

مطالب و مقالات سایت “مشاوره ازدواج” توسط تیم تخصصی مشاوران و روانشناسان تهیه و پشتیبانی شده است.

منبع : سکس تلفنی


هماهنگ کردن زمان آزاد خودتان و اعضای خانواده تان

مابین وظایف مختلفی که دارید، از جمله کار کردن، تمیز کاری، وظایف مربوط به مدرسه و البته خوابیدن، به سختی می توانید فرصت مناسبی را برای فعالیت های سرگرم کننده خانواده پیدا کنید و برای آن برنامه ریزی خاصی داشته باشید.

در برخی مواقع به نظر می رسد که در طول یک روز، هیچ نوع فرصت و زمانی برای سرگرم شدن با بچه ها وجود ندارد.

از این رو، از بین بردن موارد غیرضروری و اتلاف کننده وقت در زندگی تان و افزایش زمان آزاد خودتان اهمیت زیادی دارد.

همچنین از طریق تبدیل کردن وظایف مختلف به یک نوع بازی، می توانید بچه هایتان را در کارهای روزمره تان مشارکت دهید.

در صورتیکه برنامه خودتان را به دقت بررسی کنید، به این نتیجه خواهید رسید که با وجود شلوغی موجود در برنامه تان و کارهای مختلفی که دارید، می توانید یک زمان آزادی پیدا کنید.
بخش یک – مدیریت کردن برنامه تان

1? کارهایی که خودتان و اعضای خانواده تان در هفته گذشته انجام داده اید را یادداشت کنید.

برای این کار می توانید از یک برگه سفید یا یک تقویم هفتگی استفاده کنید. برنامه کاری، فعالیت های خانوادگی، زمان صرف شده برای تماشای تلویزیون و سفرهای روزمره ای که دارید را بنویسید.

در مورد برنامه تان کاملا صادق باشید، هر چند که خودتان با انجام برخی از کارها مخالف باشید.

بررسی کنید که خودتان و خانواده تان بیشترین بخش از وقتتان را بر روی چه موردی صرف می کنید. برای مثال:

    ساعتی که شما و اعضای خانواده تان در آن بیدار می شوید را بنویسید.
    زمانی که به محل کارتان سفر می کنید و مدت زمانی که طول می کشد تا به آنجا برسید را بنویسید.
    کارهایی که هر روز بعد از خاتمه یافتن کارتان انجام می دهید را بنویسید؛ کارهایی از قبیل فعالیت های فوق برنامه ای، کارهای خانه و انجام دادن ماموریت.  


2? مواردی که منجر به اتلاف بخش زیادی از وقتتان می شوند را مشخص کنید.

شما و خانواده تان از طریق حذف کردن یا کاهش دادن فعالیت های هدر دهنده وقت، می توانید زمان آزاد بیشتری برای خودتان داشته باشید.

به منظور مشخص کردن این فعالیت ها، سعی کنید که به کمک اعضای خانواده تان مواردی را که به عنوان سینک های وقت یا هدر دهنده های وقت در نظر گرفته می شوند را مشخص کنید.

می توانید از اعضای خانواده تان بپرسید که  “به نظر شما چه کارهایی منجر به اتلاف زمان های بیشتری می شوند؟

بزرگترین هدر دهنده وقت شما چه موردی است؟” بعد از آن می توانید حرف های آنها را یادداشت کنید.

بعد از تهیه یک لیستی از اتلاف کننده های زمان، به کمک اعضای خانواده تان یک سری روش هایی را برای کاهش یا حذف اتلاف کننده های زمان پیدا کنید.

برای مثال، در صورتیکه همسرتان بگوید که در آخر شب بخش زیادی از وقتش را صرف تمیز کردن خانه می کند، در این صورت می توانید پیشنهاد دهید که تمیز کردن خانه به یک فعالیت خانوادگی تبدیل شود.

در این صورت همسرتان زمان کمتری را صرف تمیز کردن خانه خواهد کرد و همچنین این مورد می تواند فرصت مناسبی برای خانواده باشد که به عنوان یک تیم با هم همکاری کنند.

همچنین این نکته را به یاد داشته باشید که هر شخصی برای به دست آوردن آرامش، باید در برخی مواق تنها باشد.

هر چند که ممکن است از نظر شما تماشای تلویزیون توسط پسرتان بعد از مدرسه به عنوان یک اتلاف کننده وقت باشد، ولی شاید این فرد تماشای تلویزیون را به عنوان یکی از کارهای روتین مهم خودش در نظر بگیرد.

3? از طریق گروه بندی کردن فعالیت ها، یک برنامه هفتگی جدیدی درست کنید.

در این مرحله که اتلاف کننده های وقت در زندگی تان را حذف کرده اید، یک وقت مناسبی برای انجام دادن فعالیت های خانوادگی خواهید داشت.

یک کاغذ بردارید و تمامی تعهدات و مسولیت هایی که دارید و مدت زمانی که باید بر روی آنها صرف کنید را بنویسید.

بعد از آن، اطلاعات مربوط به سایر اعضای خانواده تان را هم یادداشت کنید. در هر زمانیکه امکان پذیر باشد، از طریق برنامه کردن در مورد فعالیت های خانواده، زمان آزاد خودتان را پر کنید.

سعی کنید که در طول هر شب یک ساعت را به زمان خانواده اختصاص دهید؛ در آخر هفته، مدت زمان مربوط به این زمان خانواده را یک مقداری افزایش دهید.

در حین انتخاب کردن فعالیت هایی که می خواهید انجام دهید، از بچه های خودتان کمک بگیرید. این کارتان باعث خواهد شد که بچه هایتان به این کارها علاقه پیدا کنند.

برنامه ریزی شما نباید به نحوی باشد که مجبور شوید تعداد زیادی از فعالیت های خانوادگی را پشت سر هم انجام دهید.

برای مثال، در صورتیکه عصر یکشنبه به باغ وحش بروید، سعی کنید که در عصر سه شنبه یک شب فیلمی داشته باشید و به آرامش مناسبی دست پیدا کنید.
بخش دو – ایجاد کردن فعالیت های گروهی

1? علایق خانواده تان را در نظر بگیرید.

باید برنامه گردش خانوادگی شما به نحوی باشد که منجر به سرگرمی و لذت شما شود. یک سری فعالیت هایی را انتخاب کنید که صرف نظر از سن بچه هایتان، برای آنها مهیج باشند.

در صورتیکه یکی از بچه هایتان گردش های گروهی را دوست نداشته باشد، از طریق اجازه دادن به این فرد برای انتخاب کردن یک فعالیت، منجر به ایجاد علاقه و هیجان مجدد در این فرد شوید.

یک سری از فعالیت هایی که برای همه سنین هیجان انگیز می باشند، عبارتند از:

    رفتن به یک محل توریستی در آخر هفته
    تماشا کردن یک بازی فوتبال در ورزشگاه
    انجام دادن کارهای خانه به همراه هم.


2? برای پیدا کردن فعالیت های مختلف، وب سایت های شهر خودتان را بررسی کنید.

اکثر شهرها و شهرک ها یک سری وب سایت هایی دارند که یک لیستی از فعالیت های رایگان و ارزان قیمت را در اختیار خانواده ها قرار می دهند.

همچنین شما می توانید یک سری سهمیه ها و برگه های تخفیف مربوط به رستوران ها و موزه های محلی پیدا کرده و از تخفیفات آنها استفاده کنید.

منبع : زمان آزاد خود و خانواده


روانشناسی رفتاری-شناختی

از بزرگترین دستاورد های علم روانشناسی در نیم قرن گذشته می باشد.

که این شیوه درمانی چنان دارای تأثیر بوده است که برای توصیف کردن.

آن از عبارت انقلاب شناخته مورد استفاده قرار گرفته است.

که این نظریه اثربخش ترین شیوه در معالجه اختلال های اضطراب و افسردگی می باشد .
روانشناسی رفتاری- شناختی

     همین طور در معالجه و کم شدن نشانه بیماری های شدید روانی مثل اسکیزوفرنی .
    و اختلال دوقطبی تاثیر بسیاری را دارا می باشد که مبانی فلسفی و علمی درمان شناختی رفتاری.
    چنان دارای قدرت می‌باشد که موجب می‌شود این نظریه در بین شیوه های متعدد روانشناسی .
    بیشتر از همه به پیشرفت برسد و حجم و تعداد پژوهش ها و همینطور آزمایش‌های بالینی .
    و علمی در رابطه با رفتار درمانی شناختی به حدی فراوان می باشد .
    که تنها در موسسه بهداشت ملی ایالات متحده آمریکا در طول ده سال گذشته
    بیش از 10000 تحقیق و همینطور آزمایش در رابطه با رفتار درمانی شناختی به ثبت رسیده است.

مطالب و مقالات سایت “مرکز مشاوره روانشناسی ” توسط تیم تخصصی مشاوران و روانشناس  تهیه و پشتیبانی شده است.
 درمان شناختی رفتاری

روانشناسی رفتاری- شناختی یا سی بی تی یک شیوه روان درمانی کوتاه مدت می باشد .

که روان درمانگران از آن برای آموزش دادن اشخاص مورد استفاده قرار می دهند.

و احساسها و برخوردهای آنها را از راه تحولات و تغییر سرمشق های فکری و عقیده های شان تغییر خواهند داد.

که اساس رفتار درمانی شناختی این می باشد که طرز تفکر و سرمایه فکری و شناخت ما از محیط پیرامون .

و خودمان و البته تفسیر کردن فردی ما از اتفاق های زندگی موجب آشکار شدن برخوردها .

و احساس‌های ما خواهد شد و به صورت کلی ما هر طور که فکر می کنیم.

همانطور هم احساس خواهیم کرد و برخوردهای ما متناسب با همان تفکرات و احساس‌ها شکل خواهد گرفت.
رفتار درمانی شناختی

منظور از رفتار درمانی شناختی تنها یک گونه به‌خصوصی از روان درمانی نمی‌باشد .

بلکه رفتار درمانی شناختی به خاطر گسترده بودن جنبه علمی و نظریه شامل سرمشق های بسیار متعدد روانی می باشد.

و نظریه های شناخت درمانی و رفتار درمانی عقلانی هیجانی و همینطور درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد .

و رفتار درمانی دیالکتیک از نظریه های دیگر زیرمجموعه رفتار درمانی شناختی به حساب می آید .

که همگی دارای سابقه تجربه بالینی دارای قدرت می باشند.

تست جنسی ، مرکز مشاوره ایران ، مرکز روانشناسی ایران، مشاوره شغلی آنلاین، مرکز مشاوره خانواده ، نوروفیدبک چیست ، تست تفاهم زن و شوهر
روان درمانی شناختی

    رفتار درمانی شناختی روان درمانی می باشد که تمرکز آن بر تأثیر عقیده ها و همینطور تفکرات .
    و طرز فکرهای شخص بر احساسات و برخوردهای او می باشد و هدف از رفتار درمانی شناختی این می باشد.
    که به شما یاد دهد به چه صورت در طول زندگی خود فعالانه با مشکل‌ها و اتفاق های متعدد روبرو شوید.
    و آنها را به پشت سر گذاشتن بپردازید که یکی از اساسی ترین اصول رفتار درمانی شناختی می باشد .
    که تفکرات غیر حقیقی و بدون منطق و دقیق تر بیان کنیم .

که تفکرات تحریف شده ی شما موجب ایجاد شدن ناراحتی و برخوردهای دردسرساز خواهد شد.

که در این که با تفکر های معقول و مبتنی بر حقیقت های حقیقی زندگی می توانید.

نه تنها اختلال هایی مثل افسردگی و اضطراب را از خود به دور کردن بپردازید.

بلکه در دشوارترین چالش‌های زندگی واکنش مطلوب از خود نشان خواهید دهید.

منبع : رفتار درمانی شناختی


علت پرخاشگری و بی صبری

همه ما شاهد رفتار پرخاشگرانه در محیط اطراف مان بوده ایم. حال می خواهیم علت پرخاشگری و بی صبری را بررسی کنیم.

رفتاری که قصد آن آسیب رساندن، قربانی کردن و آزار و اذییت دیگری بوده، که به نحوی جهت تخلیه خشم صورت می گیرد.
پرخاشگری چه رفتاری است؟

پرخاشگری رفتاری است مخرب و معمولا زمانی صورت می گیرد که افراد نمی توانند از طریق روش های معمول و منطقی به هدف مورد نظر خود دست یابند.

طبق یک فرضیه، پرخاشگری و بی صبری زمانی رخ می دهد که فرد در رسیدن به اهداف اش با مانع مواجه شود و نتواند با مشکلات موجود سازگار گردد.

پرخاشگری می تواند به صورت جسمانی (لگد زدن، گاز گرفتن)، کلامی (توهین، ناسزا و تحقیر کردن) و نیز رابطه ای (شایعه پراکنی و قهر کردن) ابراز گردد.

همچنین هدف یا جهت پرخاشگری نیز ممکن است به جهت درون یا جهت بیرونی باشد.
در پرخاشگری با جهت درونی

خشم درونی باعث عصبانیت و احساس نارضایتی از خود می شود، در این حالت فرد ممکن است دچار خشم فروخورده و در نتیجه آن افسردگی شود.
در پرخاشگری با جهت بیرونی

فرد خشم و عصبانیت خود را روی محیط بیرونی( لگد زدن، پرتاب کردن اشیاء)، ابراز می کند.

پرخاشگری در افراد مختلف به میزان کم یا زیاد رخ می دهد که این تا حدودی تحت تاثیر ویژگی های شخصیتی، نوع تربیت، برخورد خانوادگی و همچنین آموزش و یادگیری(از طریق خانواده، رسانه های فرهنگی و…)می باشد.

آن چه که مسلم است اهمیت کنترل این رفتار آسیب رسان و مدیرت مهارت خشم و پرخاشگری می باشد.

نشانه های فیزیولوژیکی پرخاشگری:

    تند شدن و شتاب نبض،
    کلفت شدن رگ های پیشانی،
    گردن و پشت دست،
    جریان خون با سرعت بالاتر و
    در نتیجه برافروخته شدن رنگ صورت و قرمز شدن چشم ها،
    عرق کردن،
    انقباض و سفت شدن عضلات،
    گشاد تر شدن سوراخ بینی،
    تنفس بریده بریده و صدا دار

از جمله نشانه های بدنی پرخاشگری است.

در حالت خشم و پرخاشگری معمولا فرد از نظر حواس بدنی دچار ضعف می شود، مثلا درست متوجه صداها نمی شود، همچنین از تشخیص خوب و بد یا مفید و مضر ناتوان می گردد.

نشانه ها و تاثیرات روانی اجتماعی پرخاشگری: اگرچه پرخاشگری در مقابل ناعدالتی و صیانت از ذات خود ضروری بوده و افرادی که فاقد این صفت هستند معمولا زیردست، فرمان بردار و مورد ظلم هستند،

اما اگر پرخاشگری شکل نابهنجار به خود گیرد یا از حالت اعتدال خارج شود، باعث زیان های روانی اجتماعی زیادی می گردد.

از جمله عوارض روانی اجتماعی پرخاشگری می توان به  احساس پشیمانی، گناه و اضطراب در کنار رفتارهای مخرب اجتماعی که به روابط و سایر ابعاد زندگی فرد آسیب می رساند، اشاره نمود.

منبع :پرخاشگری و بی صبری